۲ مرداد ۱۳۸۸

BBC فارسی به روز شده: 11:15 گرينويچ - جمعه 24 ژوئيه 2009 - 02 مرداد 1388

هفته نامه اکونومیست در شماره 25 ژوئیه خود به شرایط شهر قم و واکنش ساکنان آن به انتخابات اخیر ایران پرداخته است.
این مقاله با عنوان "قم، ای اهل ایمان - مخالفت خاموش در مقدس ترین شهر ایران" چاپ شده و در آن آمده است که در نخستین نگاه، شهر قم که مرکز معتبر ترین حوزه علمیه شیعه است، هنوز هم محلی کاملا محافظه کار به نظر می رسد، تقریبا تمام زنان شهر از سر تا پا در چادر پوشیده اند و ملاها با عباهای بلند در شهر می خرامند و تمامی مدارس دینی پر از طلاب جوانی است که در ارزش های انقلاب اسلامی مستغرق شده اند و انبوهی از شبه نظامیان بسیجی هم که همکارانشان تظاهرکنندگان تهرانی را مضروب کرده و کشته اند در این شهر زندگی می کنند.
اکونومیست می نویسد که از زمان انتخابات مناقشه برانگیز ایران، شهر قم یا اطراف آن شاهد تظاهرات اعتراضی نبوده و به نقل از یک فارغ التحصیل بیکار مقیم این شهر می نویسد که "ما هیچ کاری نمی توانیم بکنیم" و می افزاید که او مانند بسیاری از دوستانش در انتخابات رای ندادند زیرا دولت کاری انجام نمی دهد.
به نوشته این هفته نامه، از زمان برگزاری انتخابات تدابیر امنیتی در قم هم شدت گرفته، خارجیان به طور مرتب بازداشت و بازجویی می شوند، اهالی شهر می گویند که خبرچین های دولتی در هر گوشه و کناری حضور دارند، آنتن های ماهواره ای جمع آوری می شوند و مقررات جلوگیری از ملاقات دختران و پسران به شدت به اجرا گذاشته شده است.
اکونومیست می افزاید که درعین حال، در قم کسانی را ملاقات می کنید که از روحانیون ارشدی که علیه دستگاه حکومتی سخن گفته اند حمایت می کنند و اگرچه نارضایی بدون سر و صدا و پشت درهای بسته و زیر پوششی از آرامش و وحدت نظر ابراز می شود، اما می توان به سادگی مشاهده کرده که بین نسل ها، بین افراد به شدت متعصب و افراد تقریبا سکولار و بین کسانی که به رسانه های خارجی دسترسی دارند و کسانی که منبع خبری آنان رسانه های دولتی است شکاف بزرگی وجود دارد.
به نوشته اکونومیست، نوینگرایی به شهر قم هم همانند سایر شهرهای بزرگ ایران نفوذ کرده و زیر سایه گنبد طلایی شهر، که تنها از مرقد امام رضا در مشهد کم جلوه تر است، لباس های رنگارنگ زنانه در فروشگاه ها عرضه می شود در حالیکه تا چندی پیش، فروش تی-شرت هم غیرقانونی بود، و می توان با اندکی جستجو، فروشندگان نوشابه های الکلی و مواد مخدر را هم یافت و این شهر حتی محله چراغ قرمز خود را هم دارد که در آن، افراد دیندار می توانند با مجوز شرعی، زنانی را برای چند ساعت یا چند روز صیغه کنند، با اینهمه، بسیاری از جوانان قمی احساس خفقان می کنند و برای نفس کشیدن به تهران می روند و در شهر هم، هرگونه مخالفتی تحت فشار قرار می گیرد تا از نفس بیفتد.
این هفته نامه می افزاید که در عین حال، لیبرالیسم در قم جنبه ای نسبی دارد و بسیاری از هواداران میرحسین موسوی هنوز هم احترام محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری، و آیت الله خامنه ای، یعنی حامی اصلی او را نگه می دارند و به نقل از یکی از معلمان قمی می نویسد که "امام خامنه ای چنان عظمتی داردکه اگر بگوید احمدی نژاد خوب کار کرده، من باورم می شود."
اکونومیست می نویسد که در مقایسه با بسیاری از نقاط دیگر ایران به خصوص شمال تهران، که بسیاری از مردم مستقیما آقای خامنه ای را هدف حمله لفظی قرار می دهند و او را مسئول مستقیم سرکوب اعتراضات مردم علیه نتیجه انتخابات می دانند، در قم کسی آشکارا موقعیت او را زیر سئوال نمی برد و در نمازهای جمعه، آیت الله ها علیه نفوذ غرب داد سخن سرایی می کنند و آمریکا را مورد لعن و نفرین قرار می دهند.
این هفته نامه می افزاید که نمازگزاران قمی متعصب هستند و پس از آنکه طرفداران آقای موسوی موفق شدند عکس هایی از او را به دیوارهای بازار بچسبانند، هواداران احمدی نژاد به زودی دست به کار شدند و این عکس ها را خراب کردند.
اکونومیست در پایان می نویسد که در چنین جوی، معترضان قمی به همفکران خود در تهران چشم امید بسته اند تا همچنان به اعتراض و نافرمانی از رژیم ادامه دهند.