http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2009/09/090918_he_economist_ahamdinejad.shtml
هفته نامه اکونومیست چاپ لندن در مقاله ای در شماره 19 سپتامبر این نشریه به بررسی شرایط سیاسی ایران و موقعیت دولت این کشور پرداخته است.
این مطلب با عنوان "دولت متزلزل ایران - هنوز ماجرا تمام نشده" چاپ شده و در آن آمده است که محمود احمدی نژاد و دولت او با گذشت سه ماه از پیروزی بحث برانگیز آقای احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری ایران هنوز نتوانسته اند بر اوضاع کشور مسلط شوند.
در این مقاله آمده است که با وجود سرکوب خشونت آمیز اعتراضات خیابانی، حبس منتقدان، اجرای محاکمات نمایشی و تشدید سانسور، پایه های این دولت بنیادگرا و برخوردار از حمایت نظامیان که با یک رشته چالش های توانفرسا، از جمله یک درگیری دیپلماتیک بر سر سیاست هسته ای مواجه است، همچنان متزلزل است.
اکونومیست می نویسد که درست است که این دولت از لحاظ فیزیکی، زمام امور جمهوری اسلامی را در دست دارد و اگرچه با چرخش روز افزون به سوی یک رژیم نظامیگرا، همراه با اقدامات بی پرده برای تسلط بر مجلس و رسانه های دولتی و برخورداری از حمایت ضمنی آیت الله خامنه ای، در تقلاست تا عزم خود برای تسلط بر کشور را به هر بهای ممکن اثبات کند، اما مخالفت با این دولت از میان نرفته، دو نامزد معترض انتخابات همچنان بر تقلب در انتخابات تاکید می ورزند و برخی شخصیت های متنفذ از جمله تعدادی از رهبران برجسته مذهبی، به اعتراضات خود نسبت به تعرض دولت به حقوق بشر مردم ایران ادامه می دهند.
این هفته نامه به اظهارات اخیر آیت الله حسینعلی منتظری، از مراجع تقلید شیعه، اشاره می کند که در نامه سرگشاده ای از وضعیت موجود ابراز شرمساری کرده و از سایر روحانیون خواسته است تا به منظور حفظ حیثیت اسلام، مخالفت خود را با اقدامات دولت ابراز دارند و البته، در اقدامی تلافی جویانه، پلیس شهر قم سه نوه آیت الله منتظری را همراه با تنی چند از منسوبان شماری دیگر از روحانیون منتقد بازداشت کرد.
به نوشته اکونومیست، بسیاری از شهروندان عادی ایران، از جمله کسانی که از محافظه کاران حمایت می کرده اند، ادعای احمدی نژاد در مورد خنثی کردن یک توطئه خارجی را به سخره می گیرند و در عوض، اتهامات تجاوز جنسی، قتل و توهین به مخالفان را به گناه اولیه رژیم، یعنی تقلب گسترده در انتخابات ماه ژوئن، می افزایند.
اکونومیست می افزاید که برخی از ناظران می گویند که شدت خشونتی که رژیم علیه معترضان به کار گرفته نشانه قدرت آن نیست بلکه از استیصال دولت حکایت دارد و با توجه به اینکه خبررسانی از طریق اینترنت و ماهواره هنوز هم از تهاجم حکومت تاحدودی مصون مانده است، همچنان امکان بروز ناآرامی پس از خاتمه ماه رمضان و آغاز سال تحصیلی وجود دارد.
هفته نامه اکونومیست چاپ لندن در مقاله ای در شماره 19 سپتامبر این نشریه به بررسی شرایط سیاسی ایران و موقعیت دولت این کشور پرداخته است.
این مطلب با عنوان "دولت متزلزل ایران - هنوز ماجرا تمام نشده" چاپ شده و در آن آمده است که محمود احمدی نژاد و دولت او با گذشت سه ماه از پیروزی بحث برانگیز آقای احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری ایران هنوز نتوانسته اند بر اوضاع کشور مسلط شوند.
در این مقاله آمده است که با وجود سرکوب خشونت آمیز اعتراضات خیابانی، حبس منتقدان، اجرای محاکمات نمایشی و تشدید سانسور، پایه های این دولت بنیادگرا و برخوردار از حمایت نظامیان که با یک رشته چالش های توانفرسا، از جمله یک درگیری دیپلماتیک بر سر سیاست هسته ای مواجه است، همچنان متزلزل است.
اکونومیست می نویسد که درست است که این دولت از لحاظ فیزیکی، زمام امور جمهوری اسلامی را در دست دارد و اگرچه با چرخش روز افزون به سوی یک رژیم نظامیگرا، همراه با اقدامات بی پرده برای تسلط بر مجلس و رسانه های دولتی و برخورداری از حمایت ضمنی آیت الله خامنه ای، در تقلاست تا عزم خود برای تسلط بر کشور را به هر بهای ممکن اثبات کند، اما مخالفت با این دولت از میان نرفته، دو نامزد معترض انتخابات همچنان بر تقلب در انتخابات تاکید می ورزند و برخی شخصیت های متنفذ از جمله تعدادی از رهبران برجسته مذهبی، به اعتراضات خود نسبت به تعرض دولت به حقوق بشر مردم ایران ادامه می دهند.
این هفته نامه به اظهارات اخیر آیت الله حسینعلی منتظری، از مراجع تقلید شیعه، اشاره می کند که در نامه سرگشاده ای از وضعیت موجود ابراز شرمساری کرده و از سایر روحانیون خواسته است تا به منظور حفظ حیثیت اسلام، مخالفت خود را با اقدامات دولت ابراز دارند و البته، در اقدامی تلافی جویانه، پلیس شهر قم سه نوه آیت الله منتظری را همراه با تنی چند از منسوبان شماری دیگر از روحانیون منتقد بازداشت کرد.
به نوشته اکونومیست، بسیاری از شهروندان عادی ایران، از جمله کسانی که از محافظه کاران حمایت می کرده اند، ادعای احمدی نژاد در مورد خنثی کردن یک توطئه خارجی را به سخره می گیرند و در عوض، اتهامات تجاوز جنسی، قتل و توهین به مخالفان را به گناه اولیه رژیم، یعنی تقلب گسترده در انتخابات ماه ژوئن، می افزایند.
اکونومیست می افزاید که برخی از ناظران می گویند که شدت خشونتی که رژیم علیه معترضان به کار گرفته نشانه قدرت آن نیست بلکه از استیصال دولت حکایت دارد و با توجه به اینکه خبررسانی از طریق اینترنت و ماهواره هنوز هم از تهاجم حکومت تاحدودی مصون مانده است، همچنان امکان بروز ناآرامی پس از خاتمه ماه رمضان و آغاز سال تحصیلی وجود دارد.
