۱ مهر ۱۳۸۸

بازار ایران زیر فشار کالاهای وارداتی و بی کیفیت خارجی

http://www.bbc.co.uk/go/wsy/pub/email/ft/-/persian/business/2009/09/090921_ka_low_qaulity_rice_tea.shtml

وزارت بهداشت ایران در حال بررسی احتمال آلودگی برنج های وارداتی است و وزارت بازرگانی اعلام کرده در صورت اثبات غیر استاندارد بودن برنج های وارداتی آنها را از سطح بازار جمع آوری می کند.
هدایت حسینی مدیر نظارت بر مواد غذایی وزارت بهداشت به خبرگزاری کار ایران گفته است که :"موسسه استاندارد کشور گزارشی دال بر آلوده بودن برخی از برنج های وارداتی به وزارت بهداشت داده است و ما از آنها نیز خواسته ایم نتایج بررسی خود را ارسال کنند."
به غیر از موسسه استاندارد وزارت بهداشت نیز سرگرم آزمایش و نمونه برداری از برنج های وارداتی است و به گفته آقای حسینی، مسئله اصلی برنج های وارداتی مواد نگهدارنده ای است که به برنج ها اضافه شده است.
به گفته آقای حسینی، اگر آلوده بودن برنج ها تائید شود، جلوی توزیع برنج های وارداتی گرفته خواهد شد.
همزمان نیز وزارت بازرگانی که مسئول تنظم بازار داخلی است، سرگرم بررسی گزارش موسسه استاندارد در باره آلودگی برنج های وارداتی است و اعلام کرده در صورت اثبات غیر استاندارد بودن برنج های وارداتی آنها را از بازار جمع آوری می کند.
این اقدام در پی آن صورت می گیرد که موسسه استاندارد ایران گزارش داده که 13 نوع برنج خارجی وارداتی به فلزات سنگین از جمله سرب، روی و کادمیوم آلوده بوده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه استاندارد از شهروندان خواسته تا از خرید برنج های وارداتی با نامهای آریا، خاطره، 181، مینویک، پاندا، محسن، مه کلاسیک، آفرین، مژده، کریستال، جادوگر، کمال ملکی و طوبا طلایی خودداری کنند.
بحث در باره احتمال آلودگی برنج های وارداتی در حالی بالا گرفته است که بنابر گزارشها در پنج ماه اول امسال 653 هزار تن برنج وارد ایران شده که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 54 درصد رشد نشان می دهد.
همزمان با افزایش واردات، تولید کنندگان برنج ایرانی نیز با مشکل فروش رو به رو شده و تقاضا برای خرید برنج ایرانی به شدت کاهش پیدا کرده است.
برنج وارداتی بسیار ارزان تر از برنج داخلی است و برای همین مصرف کنندگان از برنج خارجی استقبال بیشتری می کنند و برنج داخلی به دلیل قیمت بالا بی مشتری مانده است.
در پی افزایش واردات برنج و انتقادات گسترده تولیدکنندگان ایرانی، دولت سود بازرگانی برنج وارداتی را به حدود دو برابر افزایش داده و سود بازرگانی از 21 درصد به 41 درصد رسانده است بلکه با این کار بتواند با افزایش قیمت مانع از واردات بیشتر برنج خارجی شود.
کالاهای بی کیفیت و قاچاق کالاهای خارجی
آلودگی برنج های وارداتی موضوع ورود کالاهای خارجی بی کیفیت و غیراستاندارد را دولتی کشانده است به طوری که مهدی غضنفری وزیر بازرگانی دستور داده تا گروه ویژه ای برای مقابله با کالاهای بی کیفیت تشکیل شود.
در این گروه نمایندگانی از وزارت بازرگانی، موسسه استاندارد، وزارت کشاورزی و گمرک حضور دارند و قرار است تا این گروه در مدت یک ماه، راهی پیدا کند تا هم جلوی واردات کالاهای بی کیفیت گرفته شده و هم از تولید داخلی و مصرف کننده حمایت شود.
واردات کالاهای بی کیفیت، مشکل تازه ای نیست و از سالها پیش همواره وجود داشته است اما در چند سال اخیر این مشکل ابعاد تازه ای پیدا کرده است.
بخشی از این کالاها از طریق واردات رسمی و بخشی نیز به صورت قاچاق وارد ایران می شود. برخی گزارشها نشان می دهد که بخش عمده ای از کالاهای مصرفی وارداتی بی کیفیت، از چین وارد می شود.
ورود کالاهای غیر استاندارد، بی کیفیت و البته ارزان باعث شده تا تولید کننده ایرانی نتواند با کالاهای وارداتی رقابت کند و محصولات خود را در بازار بفروشد.
داستان برنج، چای، پارچه، کفش و مواردی نظیر آن سالهاست که بر سر زبانهاست و بسیاری از تولید کنندگان این کالاها به دلیل ناتوانی در رقابت و سوددهی پائین، تولید این محصولات را کنار گذاشته اند.
البته مشکل فقط محصولات بی کیفیت وارداتی نیست در بسیاری از موارد، کالاهای داخلی نیز کیفیت لازم را ندارند و برای همین در رقابت با کالاهای وارداتی، بازار را به حریف واگذار می کنند.
چای ایرانی سالهاست که گرفتار این مشکل است و تمامی برنامه های دولت برای بهبود وضعیت تولید چای شکست خورده و بازار داخلی اکنون در اختیار چای خارجی است.
قديمی بودن کارخانجات چای خشک کنی و پائين بودن تکنولوژی فرآوری، کيفيت چای توليدی را بشدت کاهش داده و باعث شده بخشی از توليدات سالهای گذشته در انبارها بدون خريدار بماند.
بنابر گزارشها اکنون 190 هزار تن چای خشک در انبارها در حال فاسد شدن است و بنابر آخرین گزارشها نزدیک به نیمی از کارخانجات چای شمال تعطیل شده اند.
مشکل فقط در تولیدات کشاورزی خلاصه نمی شود و بخش های صنعتی نیز با مشکلات مشابهی رو به رو هستند. صنعت نساجی و کفش نمونه ای از مجموعه صنعتی ایران است که سالهای دشواری را سپری می کنند.
پارچه های خارجی که از طریق رسمی و غیررسمی و قاچاق وارد بازار می شود نفس صنعت نساجی ایران را گرفته است و بسیاری از واحدهای تولیدی قدیمی تعطیل شده اند.
صنعت کفش نیز به سرنوشتی مشابه دچار شده و سیلی از واردات چنان عرصه را بر تولید تنگ کرده که تولیدکنندگان به این سادگی ها نخواهند توانست در مقابل این فشارها کم راست کنند.