۱۶ شهریور ۱۳۸۸

به بهانه پخش تصاویر و گزارش از بازداشتگاه کهریزک از تلویزیون جمهوری اسلامی

http://www.rahesabz.net/story/1217/
نکاتی چند که فراموش نمی‌شوند*

1- یادمان نمی‌رود روزی که دادگاه فجایع کوی دانشگاه برگزار می‌شد؛ با وجود بسیاری از شواهد و مدارک معتبر و زنده، ناگهان چرخشی وارونه در روند دادرسی و رسیدگی به پرونده متهمان و شاکیان، ماجرا به گونه‌ای دیگر رقم خورد و با جابجایی جایگاه شاکیان و متشاکیان عاقبت دست استکبار از آستین یک سرباز وظیفه پس از سرقت یک ماشین ریش تراش از خوابگاه دانشجویان بیرون زد و همه چیز به حول و قوه الهی حل شد.

2- به یاد داریم در پرونده قتل های زنجیره ای با وجود تمام شواهد و قراین بر وجود اراده ای قاهره، ناگهان دست عده ای عوامل خود سر و سر سپرده دول استکباری و رژیم صهیونیستی در عظیم‌ترین و پیچیده ترین نهاد امنیتی در کشور و شاید در جهان رو شد و همه آن فجایع به حمداله ختم به خیر شد و عامل آن همه کشت و کشتار ( و نه خدای نکرده عاملان و زبانم لال آمران احتمالی) در سلول خود واجبی خورد تا در همین دارمکافات به سزای عمل زشت و پلید خود که همان کشتن انسان‌های بی گناه و البته مخالفانی که می شد به موافق تبدیل شوند، برسد.

3-به یاد داریم کشته شدن زهرا کاظمی در زندان اوین را که بر اثر بر خورد سرش با جسم سخت نه جسم سخت با سرش صورت گرفت.

4- از یاد نمی‌بریم قتل دکتر زهرا بنی‌یعقوب را که ابتدا با اتهامی بی اساس بازداشت شد و در بازداشت گاه در پی تجاوزات مختلف، کشته شد ولی قتل او خود کشی قلمداد شد.

5- از یاد نخواهیم برد کشته شدن اکبرمحمدی در اوین را.

6-به یاد سپرده‌ایم کشته شدن امیر میرصیافی را که از پدر عاطفه گدایی کرد ولی زنده نماند تا شاید روزی به خواسته اش برسد!

7- از یاد نمی بریم سرگذشت آن دختر بی گناه، دانشجوی دانشگاه زنجان و سیر پرونده و پیگرد قضایی هوسرانی‌های مسئول تامین امنیت دانشجویان این آب و خاک را که قرار است امانتدار خانواده‌‌های ایرانی باشند.

8- فراموش نمی‌کنیم انکار هر گونه اعمال خشونت در زندان ها توسط کلیه مسئولان و مراجع را و اصولا انکار وجود زندانی سیاسی در زندان‌های کشور را.

9- از ذهنمان پاک نمی‌شود ضرب‌و شتم زنان و بازداشت دخترانمان درخیابان‌های پایتخت را که تا همین چندی پیش به دلایل بی شمار و تعریف نشده و البته تعریف ناپذیر سلیقه‌ای و سیاسی زیر عنوان بد حجابی صورت می‌گرفت.

10- و از یاد نمی‌توان برد، تصاویر و برنامه‌های متعدد صداوسیمای جمهوری اسلامی در طول حدود دو ماه اخیر را که از زبان یا با کلام قاطبه مسئولان منکر وجود اعتراض گسترده مردمی و مهم‌تراز آن هرگونه برخورد غیر انسانی با چنین موارد احتمالی می‌شد و بسیاری دیگر از همین موارد؛

حال بر اساس برنامه 20:30 چنین به نظر می رسد که گویا معدود باقی‌مانده‌های همان جریان خود سر و آلت دست دشمن، دوباره از گوشه‌ و کنار و دخمه های خود، سر برون آورده‌اند و دست بر قضا همان ها توانسته اند در بعضی موارد تا درجه سرهنگی هم ارتقای درجه پیدا کنند.

و متاسفانه همان ایادی شرور توانسته بودند با همکاری شیطان لعین از چشمان تیزبین سربازان گمنام امام زمان نیز پنهان مانده و با هدف ضربه زدن به آبروی نظام در پست و کسوت مسئولان یک بازداشت‌گاه قانونی اما غیر استاندارد به بازداشت خود سرانه جوانان و فرزندان این مملکت دست زده و پس از بسیاری تجاوزات حیوانی و شکنجه‌های جسمی و روحی بسیار، آنان را با اشکالی فجیع به قتل برسانند.

وحال که این توطئه کثیف و شیطانی بر ملا شد و این عناصر خود سر شناسایی شدند می توان امید داشت که در شب‌های آتی دولت محترم با قاطعیت هر چه تمام‌تر نسبت به برخورد با همین معدود عاملان این قبیل جنایات اقدام کرده و در کمال اخلاص و در اوج مظلومیت با پرداخت خسارت و غرامت هرچه سریع تر این لکه ننگ را از دامن خویش و نظام زدوده و باز صداوسیمای محترم نیز به روش سابق به تنویر افکار و ترمیم رابطه دولت و نظام اسلامی با مردم بپردازد و امید داشته باشد که به زودی همه چیز سر جای خود برگشته و البته فراموش هم خواهد شد!


---------------------------------------------
* این یاد داشت را ساعتی پس از خواندن پخش گزارش از بازداشت‌گاه کهریزک از یکی از سایت‌های اینترنتی در حالی نوشتم که خود این برنامه را ندیده ام اما بنا را بر صحت خبر گذاشته و با وجودی که تا این لحظه این گزارش هنوز از طریق هیچ خبر گزاری یا سایت دیگری پوشش داده نشده آنرا ارسال می‌کنم چرا که به گمانم اشاره به نکاتی است که در اصل تفکر جمعی مان هیچ کدامشان فراموش شدنی نیستند.